Во зимата 334-333 година пне го продолжил освојувањето на јужниот дел од Мала Азија, освојувайки ги градовите Ликијја и Писидија. Во пролетта 333 година пне, Александар го продолжил походот кон исток, движејки се по патот за Перга и минувајки преку планината Климакс. Тој бил решен да го покори целото Малоазиско крајбрежје се до Киликија и да се пресели на источниот дел од Арабискиот полуостров и да ја освои Феникија. Неговото поминување и освојување на Памфилија, многу историчари го искористиле за вметнување на фантастични приказни.

Од Памфилија, Александар со својата војска тргнал кон север, каде што ја освоил Фригија, а потоа и градот Гордион. Градот Гордион, според преданијата бил престолнина на кралот Мида којшто се што ќе допрел го претворал во злато. Како и да е тогаш Гордион бил најпознат по Гордиевиот јазол. Еден ден додека Александар се одмарал во својот шатор, дошол гласник и му кажал дека во градот постои јазол кој досега никој не го одврзал, а според верувањата, оној кој тоа ќе го стори ќе го освои светот. Александар, израдуван од моќноста што му се нуди, веднаш отишол на тоа место. Откако добро го разгледал јазолот тој го извлекол мечот и отсекол еден дел од него при што се појавиле повеќе краеви. Убеден од пророштвото тој решил да го продолжи походот.

Во тоа време на Александар му стигнал абер дека умрел Мемнон, храбар командант на елинските платеници во морнарицата кои Дариј ги плаќал.

Од Гордион Александровиот поход тргнал кон Анкира (денешна Анкара), а потоа ја покорил Пафлагонија и Кападокија, а потоа тргнал кон југ и ја освоил и Килилија, нешто кое одамна го намислувал.

Болест го задржала Александар во Киликија подолго време. Болеста веројатно била причинета од големиот замор или пак од настинка, бидејки се капел во студените води на реката Кидно. Ниеден лекар не се осудувал да го лекува, плашејки се од судбината што може да го снајде ако не успее. Подоцна некој лекар Филип му подготвил лек од кој Александар за кратко време оздравел и го продолжил походот.